خبر داری که به دنیا سلام نکردی و همیشه با حال پریشان و نه گفتن به دنیا، خودت را فقط طرد کردی؛ خُب که پی؟ بهتر نیست با دنیا آشتی کنی!!! شاید باورت نشه، ولی من بهت میگم: «همه منتظر هستند، که بلند داد بزنی آهای مردم دنیا، خیلی دوستتون دارم، ممنونم که من را توی جمع خودتون قبول کردید، مراقب خودتون باشید.»
هرکسی که راست گفت، نکو پندار نیست و هرکسی برای ما زیرآبی رفت، آدم بدی نبوده، و فقط شاید باورت نشه که می‌خواسته بیدارم کنه! بیدار از خوابی که عمیق و عمیق، پندارم را به چاهی، تبعید کرده است...
راز زمان این است: زمان نیرویی است که آن اقدامات کوچک، تقریباً نامحسوس و ظاهراً ناچیز روزانه را به نتایج بزرگ و دور از انتظار تبدیل کند.
اقدامات روزانه مداوم و پایدار + زمان = کسب نتایج فراتر از انتظار
برگرفته از کتاب برتری خفیف از جف اولسون ترجمه نورا حاجی باشی.
.
خیلی باز خودم کنار آمدم به مسیر متداوم و ارزش دست پیدا کنم. از اینکه در هیاهوی دنیای کنونی، تنها با لحظات آنی خودم را وفق دادم، کمی عصبانی هستم و به روند درست برخواهم گشت. اینکه به زمان اعتکاد کنم و بر داشته‌های خودم تکیه کنم و از رشد و بالندگی توانایی‌هایم بهره بگیرم.
کمی تعصب عمر و باور مسیری که انتخاب نموده‌ام و اینکه نمی‌توانم با وجود عمر یکبار مصرف خودم، تجربه‌های زیادی کسب کنم کمی خنده‌دار و پشیمان کننده متصور هستم. می‌آموزم که پندار درست در مسیر خود داشته باشم و بر باورهایم تفکر نقادانه داشته و به مسیرم ادامه بدهم معجزه اتفاق خواهد افتاد.
1402.04.24
من ارباب سرنوشت خویشم؛ من ناخدای روح خودم هستم. برگرفته از کتاب باشگاه چنج صبحی‌ها از رابین شارما
یکبار هم نشد از خودم تعریف کنم و دائم به خودم غرولند می‌کنم، آخه مسبب این وضعیت کیه؟ چطوری شد که من تو این شرایط ماندگار شدم و نتونستم خودم را به اثبات برسونم، ولی کم کم دارم از دوستم راهنمایی میگیرم، دوست عزیزم "کتاب" و امروز کتاب باشگاه پنج صبحی‌ها، نکات خیلی قشنگیه بهم یادآوری کرده و به من گقت: «مسبب شرایط امروزت، کسی نیست بغیر از خودت، تو ارباب سرنوشت و ناخدای روح خودت هستی.» این یکم منو مضطرب و هوشیار کرد و به این درک رسیدم که درونم را اصلاح و باورهایم را تغییر بدهم، روحم را آزاد کنم و با دنیای اطرافم آشتی کنم، فکر و ذهن و قلبم را به چالش بکشونم و با تدبیر آنها را بهم نزدیک کنم. من ارباب سرنوشت خویشم و من ناخدای روح خودم هستم، من هستم که باورهایم را شکل دادم، اگر این باورها نادرسته مشکل از خودم بوده و اگر شرایط امروزم قابل قبول نیست، تنها به خودم برمی‌گردد و من بودم که خواستم اینجوری بشه؛ من ارباب سرنوشت خویشم و من ناخدای روح خود هستم.
1402.04.14 ساعت 05:11
