گفتگو با کوروش کبیر!
من : سلام کوروش جان
کوروش : جان، چه زود خودمانی میشوی، درود بر شما!
من : کوروش شاه، مطلبی مرا آشفته نموده است، شما که هم تیمی من هستی به من بگو چی میشه که آدم ها رفتارهاشون و افکارشون با هم متفاوته، مگه نه اینکه همه بدون نقص خلق شده ایم، من موندم!
کوروش : اول از اینکه شما در تیم ما قرار دارید باید پرسید شایستگی اش را دارید آیا؟ و اما بعد میدانیم که افکار پریشانی دارید ولی به سوال شما پاسخ میگوییم، آری همه ما کامل خلق شده ایم؛ خود میدانید که کسانی در این دنیا می زیسته اند و خواهند زیست که جسمی ناقص دارند ولی عقلی به مراتب کاملتر و عملی به مراتب جامع تر از انسان های دیگر دارند، اینکه چرا افکار و رفتار متفاوت است باید در درون جستجو نمود.
من : عرض معذرت صحبت شما را قطع میکنم ولی بازهم موندم چرا دو تا فرزند در یک خانواده ، یکی رفتاری خوب و دیگری رفتاری ناپسند دارد!!! و این در جامعه نیز صدق میکنه، چرا بعضی ها خوبند و بعضی بد و این ها در جامعه تاثیر گذارند!!!
کوروش : ظاهراً از مطلبی آزرده خاطری که چنان آشفته سوال می پرسی، دلبندم رفتار ما ناشی از افکار ما است و افکار ریشه در باورهایمان دارد، هرچقدر باورهای مناسبی داشته باشیم افکار بر رفتارمان فرماندهی میکند، دو انسانی که رفتاری به مراتب متفاوت دارند یعنی باورهای متفاوتی دارند و این باورها در پاسی از ساعت بوجود نمی آید بلکه در طول زمان و زندگانی بدست می آید، از بدو تولد تا رشد و نمو و رسیدن به بلوغ انسانی است.
من : خیلی قشنگ صحبت میکنید، ظاهراً باید اقرار کنم که خیلی کبیری، خیلی خیلی ها ها، یه مقداری از این چرایی در اومدم، از فرصتی که برای گفتگو به من دادید بسیار ممنونم؛ خداحافظ
کوروش کبیر : فرزندم به یاد داشته باش که باورهایت فرمانده زندگانیت هستند، بدرود برای روزی که درودی باشد
